ÖLÜM

“İKİ SAÇAK GÜVERCİNİ” hikâyesinden ilhamla…

Hayatın bütün cephelerinden terhis etmek kendini. Vazgeçmektir ölüm.

Acılardan kaskatı kesilmek. Ve çaresizce bunu izlemektir ölüm.

Umudun yitirilip sessizliğin kaplaması her yanını. Artık hiçbir şeyi beklememektir ölüm.

Ölüm haberinin verilişi bir ocağa. Ocağın ateşe verilişi ölüm.

Unutmak, olan biteni. Hatıraların silinişidir ölüm.

Sırtını dönmek hayata. Toprağa bakmak. Toprağın kokusunu çekmek içine. O kokuda saklıdır ölüm.

Sonra bakmak, olur olmaz halini sormak. Yarasını deşmek her soruşta. Gözlerinin ağlamaması ölüm.

Zaman, eskitir güzelliğini. Gülüşün, bakışın, yüzün eskir aynalarda. Zamanın sana haykırışıdır ölüm.

Yine de yaslanmak ister insan bir yüreğin tenhasına. Tutunmaya çalışmamak, ölüm.

Kimsenin kalmaması etrafında, tenhalaşması bir hanenin. Kapıların çalınmaması, kimseciklerin kalmaması ölüm.

Bir bir terk ediyor sevdiklerin. El sallamak yaralanmaksa, terk ediliş ölüm.

09.01.2024

Mücahit Kocabaş

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir