Yazar: Şerif Aydemir

İnsan olmaktan başka çaremiz kalmadı. Kendimizi yeniden inşa etmenin, çekiç darbelerini kendi öz cevherimize indirmenin yollarını bulmalıyız artık.

“Dünya bütün iç çekişlerimize rağmen güzeldir.”

İsteriz ki, sevdiklerimiz çok uzaklarda da olsalar sesimizi duysunlar, yüreğimizin ateşini yüzlerinde hissetsinler. İç çekişlerimiz onlara ayan olsun.

Ve insan; birbirine onca benzese de, çeperi aynı olsa da çapı ayrı.

Şu şairler var ya, iki dünyanın da bahtiyarı olsalar gerek.

İçi çölleşen insanlığın bugün daha çok diriltici bir soluğa ihtiyacı var.